Co jest najważniejsze w wyborze przedszkola?

Foto by Ryan Fields by Unsplash

Wybierając przedszkole każdy rodzic zapewne robi risercz, najpierw w internetach, żeby wiedzieć na co zwracać uwagę, potem wśród znajomych, których dzieci chodzą lub chodziły do przedszkola. Moje dzieci nie musiały korzystać z tego przybytku. I dobrze.

Przejrzałam kilka pomocnych stron i dowiedziałam się , że należy zwracać uwagę na bardzo różne rzeczy, między innymi: lokalizację, bezpieczeństwo, jedzenie – czy odpowiednie, czy nie zmuszają, czy drzemka jest obowiązkowa, czy przedszkole jest czynne w odpowiednich godzinach, czy kadra jest odpowiednio wykształcona, czy są zajęcia dodatkowe i jakie i różne inne tego typu rzeczy. Dla mnie jest jedno kryterium, które może przesądzić o całej reszcie.

Co jest najważniejsze w wyborze odpowiedniego przedszkola

Kadra, kadra i jeszcze raz kadra. Ale nie patrzyłabym na poziom wykształcenia, bo ukończenie studiów pedagogicznych to dzisiaj pestka. Wykształcenie o niczym jeszcze nie przesądza. Ja bym bardzo uważnie poprzyglądała się każdej pani czy cioci z osobna. Dlaczego? Z moich obserwacji wynika, że przedszkola chętnie zatrudniają młode osoby, zaraz po szkole, którym można płacić jakieś minimalne pieniądze. Dziewczyny są naprawdę różne i raczej rzadko zdarza się, że praca z grupą trzylatków to szczyt ich marzeń. Jeśli widzę pannę z paznokciami na kilometr, z milionem ozdobników, wystrojoną jak na wesele brata, z fryzurą i pełnym makijażem i jeśli widzę trzy podobne panny w grupie to dwa razy bym się zastanowiła, czy chcę, żeby moje dziecko niechcący opluło swojej pani spodnie zupą, albo coś w tym stylu.

Jeśli w przedszkolu jest adaptacja, to szłabym tam pod kątem dalszych i bliższych obserwacji. Wiadomo, że przy rodzicach panie są trochę inne, ale warto przyjrzeć się jak one się wzajemnie traktują, jak odnoszą się do pań z obsługi, jak dyrekcja traktuje swoje pracownice (no niestety ciągle to zawód sfeminizowany), jakie są różnice wiekowe.

Dlaczego wiek jest ważny?

Patrzę na wiek dlatego, że doświadczenie też robi swoje. Złe nawyki też wychodzą, jak ktoś 30 lat morduje się z dzieciakami i nie bardzo je lubi to da się wyczuć. Pamiętam, że moje dziecko spędzać będzie z tymi ludźmi 8 godzin dziennie, nie chciałabym narażać na jakieś trudne i niepotrzebne doświadczenia.

Wiem, że nie jest ważne czy pani jest wiecznie uśmiechnięta i ćwierkająca do dzieci, bo to może być sztuczne. Mój syn miał w zerówce nauczycielkę dosyć introwertyczną, poważną, bez zdrobnień i uśmieszków – chyba była spoko. W przeciwieństwie do córki, która trafiła na przemiłą panią, która nie radziła sobie z grupą i dziecko przychodziło z guzem na głowie, bo kolega szalał z kijkiem. Tak, że tak.

Jak rozmawiam z dwudziestokilkuletnią przedszkolanką  i wyczuwam wyższość, bo panna chce zabłysnąć wiedzą, wszystko już wie o życiu, o wychowaniu – to uciekam gdzie pieprz rośnie. Albo jak przy wyjściu naskarży, że Michałek był niegrzeczny, bo zrobił to i to i to, ja już wiem, że jest słabo, bo oczekuje, że ja pójdę z dzieckiem do domu i go ukarzę za to. Tak najlepiej zero bajki i zła buźka.

Jak sprawdzić czy dziecku jest tu dobrze?

Często widzę, przedszkolaków idących na spacer. Radziłabym rodzicom popatrzeć jak to czasem się odbywa. Grupka smutnych dzieciaczków, mało zagospodarowanych, przeważnie trzy panie. Dwie gadają ze sobą, trzecia z tyłu zamyka pochód, wszystkie mniej lub bardziej zniecierpliwione, sztorcują te dzieci (oczywiście nie wszystkie, te, które nie naskarżą mamie), czasem bardzo nieładnie poczynają sobie z tymi maluchami, tak jakoś bez szacunku, mało delikatnie. Smutno. Mam nadzieję, że mam pecha i tak kiepsko trafiam, ale rzadko widzę jakąś taką pozytywnie rozgadaną grupę i panie zaangażowane w pracę.  No tak spacer to wyrwanie się spod skrzydeł dyrekcji, można odetchnąć.

Mam nadzieję, że to o czym piszę to mniejszość. Swoją drogą zaraz po szkole pracowałam jako au pair. Wiem, co się wtedy ma w głowie i jak się myśli o swojej pracy i jak się traktuje cudze dziecko. Dlatego nikogo nie oceniam, ale rodzicom daję pod rozwagę.