Dlaczego twoje dziecko kłamie?

Photo by freestocks.org on Unsplash

Dzieci oszukują. Mniej albo bardziej. Czasem kłamią jak najęte. Nadziwić się nie możemy skąd to mają? Gdzie się tego nauczyły i po co to robią? Tłumaczymy sobie to prawidłowością rozwojową, tak jak bunt dwulatka.
Jakoś to chcemy sobie wytłumaczyć, ponieważ ostatnią rzeczą byłoby przyznanie się do winy.  To dorosły jest tym, który uczy dziecko kłamać. Czasem niepostrzeżenie, czasem w dobrej wierze, a czasem z premedytacją. Ty tak nie robisz prawda?

1. Fenomen świętego Mikołaja

Czemu tak się wkurzamy, na reklamy ogłupiające nasze dzieci, kiedy robimy to samo?

Czemu wciskamy takie kity, o tym, jak to on jedzie do nas z Laponii, ale bez przesady, za dużo pieniążków to on nie ma, bo musi obdarować wszystkie dzieci. Jedno jest pewne od początku grudnia siedzi za oknem i podgląda, i notuje wszystkie wpadki, może przynieść rózgę. Dziecko widzi pięćdziesięciu dwóch Mikołajów w różnych centrach handlowych, na ulicy, w przedszkolu i na filmach. Jeśli myślisz, że dziecko ładnie się bawi i nie zwraca uwagi na to co się dzieje na ekranie, kiedy ty oglądasz Listy do M to pozdro. Przedyskutuje taki malec sprawę z kumplami w przedszkolu i za Chiny ludowe mu się nie zgadza: no jak to Patryk dostał zestaw lego za siedemset, a mi mama mówi, że Mikołaj nie ma pieniążków? A Zosia dostała tylko rajstopy i czekoladki? Jak to?

Zastanawiam się dlaczego nie pójdziemy po rozum do głowy? Chyba bardziej wychowawcze i pozytywne jest przyznanie się do prawdy. Niech dziecko wie, że robimy sobie prezenty z miłości, opowiedzmy tę historię prawdziwą o świętym, który pomagał potrzebującym, a nie doskonałym. Czemu nie możemy włączyć malucha w przygotowywanie prezentów dla babci, dziadka? Zapewniam, że jako babcia bardziej bym się ucieszyła z pierniczka ozdobionego przez wnuka, niż z kolejnych kapci. Zniknie też problem kiedy jest ten właściwy wiek, żeby dziecko uświadomić: sory memory, Mikołaj nie istnieje.

2. Fenomen policji, albo Baby Jagi

Celują w tym dziadkowie, chociaż niektórzy rodzice też się łapią. Znacie to:

- Jak będziesz sypał piaskiem na inne dzieci, to przyjdzie pan policjant i będziemy mieli kłopoty.

Do tych wychowanych w tradycyjnej rodzinie przyjdzie Baba Jaga, która zawsze czai się gdzieś za rogiem i bez ceremonii zabierze delikwenta w siną dal. Matka zostanie sama. Jak palec.

Czasem też rodzic upatrzy sobie jakiegoś przechodnia, który wykonuje podobne usługi (zaraz cię ta pani zabierze jak będziesz płakać), albo pani w kasie, o ta, to nawet o nazwisko nie zapyta, od razu do wora.

3. Fenomen wspaniałej rodziny

Kłócicie się jak wszyscy, obrażacie, nie odzywacie do siebie, ty popłakujesz po kątach, a twój mąż wali w klawiaturę tak, że umarli coraz bardziej niespokojni. Normalka. Ale jak dzieciak zapyta czy nie jesteś przypadkiem smutna to od razu usłyszy:

- nie nie jestem smutna, coś mi do oka wpadło

Nawet nie wiesz, że dziecko ma czułki jak ślimak i takie sytuacje na kilometr wyczuwa. Gorzej, gdy słyszy zza ściany, że masz tego dosyć, że niech się wyprowadzi, że takiego debila nie widziałaś, a ty z uśmiechem:

- nie nie kłóciliśmy się, nie jestem zła na tatę, wydaje ci się kochanie

Po czym dzwonisz do Baśki i opowiadasz ze szczegółami co się wydarzyło, albo nie wydarzyło. Dziecko twoje nie jest w ogóle zainteresowane tą rozmową,  pięknie się bawi klockami.

4. Fenomen teściowej

Nienawidzisz jej z całego serca, w każdej kłótni to wyrażasz dosadnie, cała kamienica wie kim jest ta kobieta i dlaczego trzeba się trzymać od niej z daleka. Jak ma do was przyjechać, to tydzień przed masz migrenę i bostonkę i jelitówkę. Gotujesz czarna polewkę i sprzątasz z nadzieją, że wyłoży się na lśniącej podłodze i jak nie złamie nogi to przynajmniej solidnie się potłucze. Zasłużyła. Wkurza cię,że dziecko twoje jak ten Brutus cieszy się z jej przyjazdu, że będzie siedzieć u niej godzinami na kolanach, że będzie z nią chodzić na spacery, że ona będzie go usypiać, opowiadać bajki. Ona.

Myślisz, że dziecko nie widzi twojego zachowania, że nie słyszy tego co mówisz, nawet jeśli mówisz tylko do siebie. Myślisz, że słyszy tylko:

- Jak dobrze, że mamusia do nas przyjechała, czekaliśmy, ciasto specjalnie upiekłam.

5. Fenomen pieniążków

Nie mówisz dziecku, że nie kupisz mu tego samochodu, bo ma ich tysiąc pięćset i taką właśnie podjęłaś decyzję. Mówisz raczej:

- Mamusia nie ma pieniążków, jak będzie miała więcej to ci kupi.

Czasem działa, czasem nie, ale dziecko widzi, że różne inne rzeczy kupujesz, że jak nie masz kasy to płacisz kartą, słyszy jak opowiadasz, że jesteś zakupoholikiem, że nie przejdziesz spokojnie koło promocji. Mały  jest nie rozumie.

7. Fenomen telefonu, domofonu

Jak dobrze, że są takie urządzenia. Kiedy dzwoni któryś z nich zawsze możesz poprosić:

- jak to Hanka, powiedz, że mnie nie ma w domu, że wyjechałam na wyprawę w Himalaje i wrócę za pół roku co najmniej.

-  To nie Hanka, to Błażej

- Aha, to w takim razie powiedz, że miałam wypadek, obie ręce złamane, nie mogę pisać na komputerze, nie nic nie mogę w ogóle.

Każdy szanujący się rodzic ma jakieś kłamstwo na sumieniu. Zwłaszcza jeśli działa. Ja wykorzystałam do tego Sanepid, opowiadając dzieciom, że jak nie posprzątają to on, ten Sanepid przyjdzie i będzie masakra. Niestety zadziałało tylko za pierwszym razem, bo ten cholerny Sanepid nie przyszedł, więc posprzątały na marne.

A ty co masz na sumieniu?